Computationeel denken kunnen we volgens Jeanette Wing, een Amerikaanse onderzoekster, omschrijven als volgt :
"Computational thinking is reformulating a seemingly difficult problem into one we know how to solve, perhaps by reduction, embedding, transformation or simulation."

In gewone termen kunnen we dit ook omschrijven als het bekijken van een probleem op zo'n manier dat dit vlot door een computer opgelost zou kunnen worden. Dit klinkt nog altijd vrij ingewikkeld, ondanks het feit dat we dit eigenlijk elke dag al toepassen. 

OVUR-methode

Dit is een voorbeeld dat al regelmatig gebruikt wordt tijdens de lessen Nederlands. Bij, bv. een schrijfopdracht, wordt de opdracht voor de leerlingen opgedeeld volgens bovenstaand stappenplan. Deze decompositie van de grote opdracht is voor veel leerlingen een handig hulpmiddel en leert hen om dit later zelf te doen.

Zo worden ze al getraind in algoritmisch denken, waarbij ze dan zelf zulke plannen kunnen opstellen om stap voor stap een probleem op te lossen, zoals ook een computer dat doet.  

Begrijpend lezen

Opdrachten rond begrijpend lezen zijn een perfect voorbeeld van het inoefenen van abstractie. Leerlingen proberen uit een tekst enkel de essentie te halen, de belangrijkste kernwoorden en zinnen.

Om hen te helpen kan je een voorbeeldstructuur aanbieden waarin ze dan de belangrijke punten kunnen aanduiden. Dit kan ook helpen met patroonherkenning: zo leren leerlingen alinea's ontleden en dit gebeurt altijd op een gelijkaardige manier. 

.

.

Zinsontleding

Bij zinsontleding kunnen we ook verschillende concepten van computationeel denken terugvinden. Enerzijds is het gebruiken van algoritmisch denken handig bij het zoeken van de zinsdelen, waarbij een stappenplan opstellen waarmee ze de verschillende zinsdelen kunnen opzoeken zeer nuttig is.

Het is echter voornamelijk patroonherkenning dat hen kan helpen bij zinsontleding. Zo is het begrijpen van zinsconstructies voornamelijk het herkennen van patronen. Het onderwerp staat vrijwel altijd naast de persoonsvorm, bij vragen in het Engels met vraagwoorden staat het vraagwoord altijd vooraan, etc. Dit aanschouwelijk maken op het bord lijkt mij hierbij de simpelste manier om dat duidelijk te tonen. 

Recepten / spelregels / ...

Never have I ever...

Bij dit voorbeeld denk ik voornamelijk aan een les Engels, aangezien dit in mijn hoofd bij een woordenschatles van pas zou kunnen komen. Het neerschrijven van een recept of het uitleggen van een spel lijken mij goede manieren om algoritmisch denken te stimuleren. Ook komt decompositie hier goed van pas. Leerlingen moeten nadenken over de methode waarin ze iets gaan klaarmaken of hoe een spel dat ze kennen gespeeld wordt. Het noteren van iedere stap is een goede oefening om te onderzoeken welke stappen nodig zijn en in welke volgorde ze moeten komen.

(De receptopdracht kan ook uitgebreid worden als een groepsopdracht. Je beschrijft bv. een volledig driegangenmenu. De leerlingen moeten dan zelf bekijken hoe ze dit voor elkaar gaan krijgen.)

Dit is een spel dat ik gebruikt heb tijdens mijn stage om leerlingen een bepaalde werkwoordstijd aan te leren, namelijk de present perfect. Hierbij merk ik nu dat deze opdracht voornamelijk werkt met patroonherkenning; door het steeds herbruiken van de constructie, leren leerlingen hoe de tijd gevormd wordt, namelijk met het werkwoord 'to have' met daarna een past participle.

Je kan dit eventueel ook vergelijken met het gebruiken van een spel zoals 'Wie is het?' waarbij leerlingen veelvuldig dezelfde soort vragen stellen om tot het juiste antwoord te komen. Snel komen ze erachter dat bepaalde vragen veel handiger zijn dan andere en komen ze zo tot de meest efficiënte methode.